GEÇMİŞTEN KALAN ADSIZ DİZELER (I)

Son yıllarda
Arttı sana düşkünlüğüm, farkındayım
Neler olduğunun ise farkında değilim bana?
Eziyet mi çekiyorum
Yoksa eziyet mi yaşatılıyor bana,
            bilmiyorum.

*

Ümitlerime kırgın,
Ömrümün kısırlığına da dargın değilim
Ölmeye hazırlanıyordum yavaş yavaş
Artık hazırım
            Sen kendinin ol dünya! 

*

Engel tanımaksızın
“Ah!” çeksem
            karşıdaki dağların yıkıldığına
            şahit olsam
Sana ulaşmaya çalışan sesimi
Nedenini merak etmeksizin
Hisseder misin, içinde bir şeyler kıpırdamaya çalışırken?

*
Kuşlar?
Nereye yolculuk böyle?
           Alın götürün gönlümü de
           Zira yararı yok;
Ne ona
Ne bana;
Ne de kendine…

*
Nefes alışımda bir sıkıntı
Sabırsızca bir beklenti,
           özlem, umut, hayal, düş gibi
Yıkıldığının farkındayım dünyamın
Allah’a yitirmesem de inancımı
Ecele direnmem mümkün olmayacak sanıyorum.

* Şiir sanatı çok eski zamanlardan beri insanlara ışık tutmuş. Aydın BOYSAN

 

 GEÇMİŞTEN KALAN ADSIZ DİZELER (II)

*

Hazırlayın kınalarınızı
Toplanın
Düğününüz var bugün
Ölüyorum! 

*

Sabahlarım umutsuz
Akşamlarım keder yüklü
Yalnızlığımın, yanlışlığımın hatta kadersizliğimin
Ezikliğiyle yoksulluğu yaşayan bir ömürde
Nedenini çok iyi bildiğim bir tükenişteyim.

*

Hüzünlüydüm, ah keşke, güldürebilseydin,
Yaşama arzum yok ki, öldürebilseydin,
Ahrette yerim nere, bildirebilseydin
Cennet bile çekilmez sensizlikle, inan!

*

Bir söz, bir bakışla ettin gönlümü laçka,
Beni nasıl anlatırım ki sana başka,
Sen olunca ve seni yaşarken dünyamda
Nasıl doyabilirim seninle bu aşka?

*

“Sevmek seni bir suç ise…
Affet günahımı ey sevgili
(*)demiş müzisyen
Nafile olsa mı gerekti
Yalvarıp yakarışım
Erkenden gelip geçmiş biri
            bu dünyadan, kim bilecek?

(*)  Sevmek seni bir suç ise… diye başlayan Türk Sanat Müziği eseri Rast Makamında olup Güfte ve Bestesi; Neveser KÖKDEŞ’e aittir.

* Medeniyetimizin taşıyıcı kolonlarından biri de, şairin şiiridir. Afşin SELİM

 

 GEÇMİŞTEN KALAN ADSIZ DİZELER (III)

*

Aşk!
            Bilirim, yaşamda sadece bir kez yaşanır
Sevgi sonsuz, ömür boyu çok kere
Yalvarıp yakarmanın beş para etmediği bir dünyada
Nedense huzursuz, dirençsiz olarak
Eceli kucaklayacakmışım gibi geliyor bana!

*
Sendin daima, gönlümde, içimde yatan,      
Eserindim ben, yüreği her an sen atan,
Nedensiz de olsa ömrüme ömür katan         
            “Aşk” diyordum buna, sense kaşların çatan,   
Yalvarsam, bağışlasan varsa eğer hatam. 

*

“Seni seviyorum!”
            Gerçeğim bu, bil! İnan!
Eğer inanmazsan bana, bu yaşam yalan,
Nasıl anlatsam ki sana, bir an inansan,
Aşk, ispat istemez hiç, yaşanır an-be-an,
Yalvarırım gel, inat etme, kalbime saklan!

*

Zorunluluk mu umutsuzluğu vermen,
Sitem, hüzün, ıstırap, üzüntü sermen,
Var etmek mümkün, iste, arzula, dene
Karanlıkları aydınlığa çevirmen.

Alnımda sensizliğin izleri kalın,
Yalnızlığımla bıraktın beni yalın;
Ben benimle özlemleri üleşirken
Diyebileceğim tek söz; “Hoşça kalın!”

 

* Şiir, duvarcının elinden düşürdüğü tuğlanın yere düşmesinde değildir / havada asılı kalmasındadır. İlhan BERK

  

“SON, SONUÇ İLİŞKİSİ”

Artık ölmek istiyorum!
Ölmeliyim de…
Ha! Yaşayamadıklarım, tamamlayamadıklarım var
Kimin umurunda?

Bu; bendim
Ve bu; benim
Kalanım mı?
Kimin umurunda ki?

Birkaç dakika bile ayrılması gereksiz şeyler
            Aşkım yok!
Sevdiğim yanımda, yanı başımda
Belki de seven
Ama gene de 

Yok olmak, en iyisi…
Umurunda olan kim?

* Yeryüzünün en eski sesi şiir, sanatın her alanını sözün anası olarak hep besledi. Cemil MERİÇ

 

 SUSKUNLUK

Hain köpek, hain insanlar…
Sebebi neydi aramıza girmenin?

Yıllar öncesinden bir yudumluk sevgi kalıntısını
bugün üleşmeye çalışmamızın
nesi fazla geldi?

Bu yaşlarda, rüyalarda…

Sevgiye susamıştım
doymadım, susuyorum

Sensizliği rüyalarda bile anlatmak zor
Susuyorum!

* Şiir, ölümü bilmez, şiir yaşamdır. Arif DAMAR

 

SEN’E

“Aşığım!” dedim mi hiç sen’e
Ya da “Seviyorum!”

Sendin
           tüm yaşamıma egemen olan
Açlığım, susuzluğum, havasızlığım sendin
Ekmeğim, suyum, toprağım
Sevincim, mutluluğum, saadetim sen
Beynim, kalbim, gönlüm sen.

Öykü, roman, şiir…
Siyah, beyaz, yeşil…
Yıldızlar, güneş, ay sen
Kokun, sesin, nefesin…

 

* Şiir başka bir şeymiş. Ahmet HAKAN

 

ÖLMEK ÇÖZÜM MÜ?

Bir kadın
ilk göz ağrım, yadsınmayan
öldürecek
tek farkı acil ölümden
eziyet çektirerek
dinlene dinlene…

Ve hâlâ yaşadığımın farkında değil
eğer sürünmek
yok olmayı dilemek
yaşamaksa…

* Şairin paylaşılır hale gelmesidir şiir. Şiir, şairin bütün hayatını birden ister, ama şairin hayatı bir mum gibi eriyip gitsin manasında değil, şair her şeyi aynı anda hep birlikte yaşasın anlamında. Ahmet GÜNTAN