Erol Karatekin'den Akılda Kalanlar - 1962 Şiirlerde Ömür

İNLEYİŞ

Ya Rab! Ne zaman bitecek bu ızdırap?
Biçare kalbim bulmayacak mı şifa?
Ümit dünyam talan oldu, her yer harap
Mahzun gönlüm ne zaman güler bir defa?

Vuslat umdum firkatten, buldum hicranı,
Sevgi umdum neşeden, buldum hüsranı,
Beraberken kaybettim, nazlı cananı
Ya Rab! Ne ki günahım görmedim safa?

Kalbim doluyken daima iyi niyet,
Her olay neticesi gördüm felaket,
Garip kaldım, bilmedim nedir saadet?
Hayat niçin göstermiyor bana vefa?

* … Şiir; düşünceyle değil, salt duygudaşlıkla kavranabilir olan bir sanat dalıdır. Metin ALTIOK

GERÇEK

Söz verdim kendime
bir gün
-tamamıyla bir gün-
etmeyeceğim hayal
düşünmeyeceğim seni diye...

Hayal dünyamda sen yoktun ama
Bütün günümü sen doldurdun
Her zamankinden berrak
ve her zamankinden daha özlemli...

* Şiirde önce “sözü” yakalamak, sonra onu şiirin kendi kuralları içerisinde ”dillendirmek” gerekir. Asım YAPICI

MEMURUN DERDİ

Gelince aybaşı, gelirler kapıya sıra sıra,
Hepsinin düşüncesi ayrı, müşterek fikir para,
Kimi; “Bakkal”, kimi “Elektrik” der, kimi “Nerde kira?”
Alınca maaşını, gel de düşünme kara kara.

Savarsın teker teker, bakkalını, ev sahibini,
Dur! Atma cüzdanı cebine, bitirmedin derdini,
Ne kadar da çabuk unuttun bayanın terzisini?
Dersin; “Yâd etmemek mümkün mü geçmişin özlemini?”

Bebek bağırır tizden, bildiği çift heceyi; “mama!”
“Koydum hesaba, seni de, sus!” dersin hiddetle ama,
Bir an susar, fakat başlar serenadına devama,
Bin bir düşünce arasında bu da koyar adama!

“Şu lâzım, bu lâzım!” diyerek bağırır hanım ordan,
“Defterim yok, silgim yok!” diye yırtınır kızla, oğlan,
Vardır kendinin de çok derdi; sigara, filan-falan,
İnanması zor, ama geriye hiçtir yalnız kalan.

Bayramı, yıl başısı, hafta sonu, kışı ve yazı,
Her biri bırakır cüzdanda ayrı, çaresiz sızı,
Sanmayın sakın yalan, aç dahi kalır memur bazı
Böyledir işte, dertli memurun alnındaki yazı.

* Büyük küçük şiir yoktur. Şiirin kendisine, tinine ulaşmak önemli. Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

BURSA

Mevsimlerden eğer bir ilkbaharsa,
Bulunmaz içinde yeşilsiz arsa,
Yeşiller arasında cennet gibi
Her şeyiyle güzeldir, Yeşil Bursa.

Her köşesinde saklıdır bir hayrat,
Camileri, türbeleri hep sanat,
Kaplıcalar birer şifa yeridir
Hastalara sunar, ümit ve hayat.

Meyvesiyle, sebzesiyle bolluktur,
Güzellik bakımından eşi yoktur,
O; Türkiye’min siyah incisidir
Sayılamaz meziyetleri çoktur.

Mısralarla anlatmam mümkün değil,
“Güzel değildir!” diyemez ona dil,
Sorun tarihe yüzyıllardan beri
Türkiye’mde Bursa’dır en güzel il.

* Belirli bir amaç ve yarar gözeterek yola çıkmadığı halde vardığı yer itibariyle bütün amaçlardan ve yararlardan daha iyi bir sonuç elde edilen yegâne yer şiirdir. Paul VALERY

DİLENCİ

Ne ekmek var, ne para, ne de yatacak bir yer,
Kim bilir, neden düşmüş, böyle biçare gezer?

Dua eder herkese, el açar, büker boyun,
Bu harekette düşünülmez kötü bir oyun.

Dua eden sesinde saklı mazinin izi,
Hazan yaprağı gibi bak, sapsarı benizi.

Saçlar kırlaşmış, gözlerinin kalmamış feri,
Sakal olmuş dört parmak, çene çıkmış ileri.

Sırtında eski ceket, yok üstünde bir ilik,
Açlıktan, sefaletten kalmış bir deri-kemik.

Dize çıkmış pantolon, kırk yerinden yamalı,
Ayağında yün çorap, doğduğu yerin malı.

Bin güçlükle sürükler, yırtık potinlerini,
Ele muhtaç olması, acının en derini.

Yaşamayı istemez, bazen hayattan bezer,
“Bitmez kandilin yağı” bu hayat uzar, gider!

* Şiir; kendine giydirilen bütün anlam ve anlamlandırmaları sonuna kadar reddederek kendi var oluşunu gerçekleştirir. (Gilles DELEUZA)

BİR ALLAH’TIR!

-Bir Berat Gecesinde-

Toprağa hayat veren,
Çiçekleri yeşerten,
Göğü güzelleştiren