SESİN
Neydi Allah’ım o ses?
Aldırmadı tek nefes,
Ben ki ömrümde ilk kez
“Yaşıyorum!” diyorum.
* Şiir bütün sanat dalları gibi bir sanat dalıdır ve ciddi bir iştir. Önünde sonunda özgürlük ister. (Sennur SEZER)
ÖZLEMLER
Akşamlarda yaşıyorum seni
Erken nisanlarda
Soru dolu düşünceler içinde
Akşamlarda yalnız sensizliğim
Ecel nazlılığında.
Sabahı özleyen sesler veya
Ölüsünü bekleyen mezar gibi
Sana susuzluğum dönüm noktasında
Siyah, siyahım,
Hem özlemle…
Anlatabiliyor muyum?
Duyuyor,
Hissediyor musun?
* Yazmak duvarlarda gedik açmaktır. Kenan YÜCEL
SEVGİ
Hiçbir şey sevemez
Ne yavrusunu ana
Ne çiçeğini dal
Ne bulutunu yağmur
Ne emanetini toprak...
Benim gibi
Benim kadar...
* Şiir kendi kendine yeterlidir. Asla bir dış unsurdan yardım dilememelidir. Charles BEAUDELAIRE
YAŞAMAK I
Yaşadığımı söyleyenler var
Yaşamak; nefes almak,
Görmek, duymaksa eğer...
Evet!
Karanlıkta, ışıksız
Değneksiz
El yordamıyla yol aramaksa
Işığa hasret ağlamaksa
Sorarım;
Yaşıyor muyum?
* Şiir, sözcüklerle kurulur. Christopher CAUDWELL
YAŞAMAK II
Bahar olsa, bir çiçek açsa yahut
Bir ırmak çağlasa, bir damla aksa veya
Bir ses duysam, ya da bir fısıltı
Karanlık gönlümde aydınlığı
Yaşayacak mıyım?
Susamışım aydınlığa; duru, berrak
Gönlümün hüznünde ne aradığımı biliyorum
Sevda gönlümde aşk yok oldu bak
Bahtsızlığımı
Istırabımla yaşıyorum.
* Şiir, güzellikle nefes alıp verir, insancıllığın onur heykelidir. Erhan TIĞLI
SENİN-ÇİN
Aydan sevgiyi kopardım, bir katre
Senin-çin yıldızlara ikram diye
Güneşten mutluluk aldım bir zerre
Senin-çin bulutlara ikram diye.
Gözyaşlarımdan sakladım bir damla
Senin-çin mutluluğa devam diye
Günahlarımı yok ettim sevdamla
Senin-çin kabul olsun duam diye.
*Her şiir konuşma, kendi ve çevresini anlatma olduğu gibi, her çevre gözlemi de bence şiirdir. Öykü, roman, anı değildir. Cahit KÜLEBİ
ÖZLEMEK SENİ
Seni öyle özledim, öyle özledim ki ah!
Gönlümde karanlıklar, olmuyor ki hiç sabah,
Damarlarımda cansın, inandırsın Allah
Seni öyle özledim, öyle özledim ki ah!
Açan güneş sensin, haleli doğan ay sensin,
Ruhumda kopan çılgın fırtınaya nedensin,
Karanlık gecelerde, düşlerimde gelensin
Seni öyle özledim, öyle özledim ki ah!
Sevda bulutlarıyla katsak aydınlığa renk,
Mutluluk, saadet kursa arasında ahenk,
Olsaydık seninle beraber gönlümüzce denk
Seni öyle özledim, öyle özledim ki ah!
Yalnızlık halka halka bende çalkalanırken,
Gönül berraklığında yokluğun yıkanırken,
Ölüm şekillenen yalnızlığa katlanırken
Seni öyle özledim, öyle özledim ki ah!
* Her şiiri, herkes anlasaydı şiir, şiir olmazdı ki! Erol KARATEKİN